"istatistik birey için hiç bir şey ifade etmez". bu cümleyi nerde duyduğumu hatırlamıyorum bir filmdi galiba. ölümle ilgili bir filmdi. diyelim x hastalığına yakalandınız ve bu x hastalığına yakalanan 100 kişiden 90'nı ölüyor olsun. sizin ölme ihtimaliniz nedir? cevap %50 ya öleceksiniz ya da yaşayacaksınız. yüzler, binler, milyonlar ve rakam arttıkça istatistik denen şey "nerdeyse" doğruya yaklaşır ama birey için?
isaac asimov "vakıf" adlı üçlemesini geleceğin matematiksel olarak bilinebileceği fikrinden yola çıkarak yazmıştır. fakat bu denklemler milyonlarca insan söz konusu olduğunda işe yaramakta bireyin tek başına çok fazla bilinmeyene sahip olmasından ötürü kişilere uygulanamamaktadır.
dünyaya istediğimiz kadar; bir kişiyi değiştirsek herşey değişir, siz yere çöp atmayın yeter ki, a yönetim şekli iyi sen destekle vb. gibi sloganlarla bağırsak da "vasatın iktidarı"nın gücünü yıkamayız. gelecek yığınların elindedir.
işte bu iktidar yüzünden sürekli ezilimiş, itilip kakılmış, mütamadiyen dışlanmış olan ben. mümkün olduğunca ortalama olmamı gerektiren okul iş vb. hayatın merhalelerinin pik noktası olan askere gitmek üzereyim. askerde yeşiller arasında seçilmemek düsturunu edinerek "gözlerimi kaparım, vazifemi yaparım" ekolünün temsilciliğini üstleneceğim. tek hedefim göbeğimi eritmek olacak ve de memleketimin güzide bir köşesini tanımış olacağım. o yüzden bana yazın, ucunu da yakın.bu işler böyle olur değil mi?
